Pz.Kpfw.IV Ausf.G – 1/35 Dragon
Historia i opis konstrukcji
Walki na wschodzie i pojawienie się doskonałych czołgów KW i T-34, wykazały, że niemieckie czołgi okazały się zbyt słabo uzbrojone by przeciwstawić się lepiej uzbrojonym i opancerzonym sowieckim pojazdom. Sytuacja ta zainicjowała modernizację czołgu Panzer IV, która trwała aż do końca wojny. Pierwszym krokiem była zmiana w produkowanym wariantcie Ausf.F i wyposażenie go w nowe działo 7,5cm KwK40 L/43.
Na wstępie warto zaznaczyć, że nie istniała wersja czołgu oznaczona mianem F2 (F1 też). Istniała wersja Ausf.F przezbrojona w działo 7,5cm KwK40 L/43 (znana też jako Ausf.F „Lange”). Według rozkazu z lipca 1942 wszystkie pojazdy wariantu F wyprodukowane już z nowym działem miały być oznaczone Ausf.G. Oznaczenie F1/F2 to mit powstały już po wojnie, który, po tym jak przyległ do tego wariantu, nie może się odczepić.
Model
Zestaw DML #6360 to jeden z najbardziej udanych modeli tego producenta. Spasowanie części jest znakomite, przytrafiają się drobne szwy, ale poza tym niemal ideał. Piękne delikatne detale, czytelna instrukcja, duża liczba części, ciekawe malowania i duża ilość kalkomanii. Takie zestawy zachęcają do pracy.
Budowa
Gdy model był gotowy całość zagruntowałem czarną farbą.
Przy pomocy mieszanek akryli Tamiya naniosłem nieco jaśniejszy kolor Panzergrau na który to położyłem pasy Dunkelgelb z gamy Vallejo. Jest to chyba najciekawsze malowanie zawarte przez producenta w pudełku. Kolory świetnie się komponują ożywiając bryłę pojazdu.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że otwarty przedni wizjer niefortunnie pomalowałem w kolorze mini. Po zapoznaniu się z dyskusja toczącą się na jednym z for i przejrzeniu materiału archiwalnego okazało się, że najbardziej prawdopodobnym jest, że wizjery były pomalowane kolorem wewnętrznym, to jest „kość słoniowa”. By wyeliminować tą wpadkę po prostu zamknąłem właz… Było to chyba najlepsze rozwiązanie. Na tym etapie, próba demontażu wewnętrznej przeźroczystej części i przemalowanie dało by nieciekawe efekty. Dlatego lepiej iść na łatwiznę niż szpecić model taką gafą.
Kalkomanie idealnie siadły na modelu dzięki płynom zmiękczającym. Kolejnym krokiem było naniesienie filtrów, tym razem posłużyłem się gotowymi filtrami Sin do broni alianckiej i niemieckiej. 3-4 bardzo cieniutkie warstwy bez zalewania całego modelu w dwóch odcieniach dał pożądany efekt zróżnicowania powierzchni.
Całość dopełniły rainsy wykonane standardowo przy pomocy farb olejnych dla plastyków i white spirit. Po tym etapie model trafił na 3 dni do suszarni by całość idealnie odparowała. Delikatny wash z brązów olejnych zapuszczam we wszelkie zagłębienia ich nadmiar zbierając patyczkami higienicznymi.
Po tym przystąpiłem do naniesienia odprysków i zadrapań. Wykonałem je przy pomocy mieszanek jasnych odcieni szarości, czerni, bieli i brązów z gamy Vallejo. Zadrapania musza być delikatne i w różnych odcieniach w miejscach najbardziej narażonych na obtłuczenia i eksploatację pojazdu. Wszelkie wyposażenie saperskie pomalowane zostało akrylami Vallejo, dodatkowo wykończonymi olejami.
Błoto na układzie jezdnym wykonałem tradycyjnie z żywicy akrylowej, wymieszanej z gipsem, małą ilością drobniutkiego piasku dla faktury, pigmentami w ziemistych odcieniach i lakierów akrylowych z gamy Vallejo. Najpierw nakładam matowe, jasne wyschnięte błoto, po czym ciemne i mokre. Całość dopełniam płukankami z ziemistych farb. Delikatne korekty robię przy pomocy doskonałych markerów błotnych Tamiya. Analogicznie postępuje z kołami i gąsienicami, w tym wypadku nadmiar błota zbieram palcem.
Cały pojazd wykonać chciałem w konwencji mocno zakurzonej. Dlatego mieszając kilka jasnych kurzowych odcieni pigmentów, delikatnie nasączam w white spirit i nanoszę na wszystkie płaskie powierzchnie pojazdu oraz błotniki. Po wyschnięciu wilgotnym pędzlem (white spirit) koryguje powstały kurz, dodając i ujmując wedle własnego uznania. Ostatnim detalem było dodanie plam i zacieków z różnych smarów i brudnej wody. Oleje artystyczne, white spirit i lakier błyszczący Humbrola załatwił sprawę. Model był gotowy, teraz wystarczy dodać jakąś drewnianą podstawkę, a ja mogę zabierać się za „popsucie” kolejnego zestawu.
Galeria
